Κρήτη : ανακάλυψαν αρχαιολογικό θησαυρό του 5ου αι. π.Χ.

Ένα από τα πιο γραφικά ψαράδικα χωριά, ο Λέντας, 73 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Νομού Ηρακλείου, είναι χτισμένο στη θέση της αρχαίας των Κρητών πόλεως του Λεβήνα

Πρόκειται για έναν συχνό τουριστικό προορισμό καθώς η ομορφιά του φυσικού τοπίου είναι απαράμιλλη ενώ η φήμη των θεραπευτικών ιαματικών υδάτων, περνά τα ελληνικά σύνορα.
Αφήνοντας πίσω το χωριό Μοίρες, οι ταμπέλες θα σας οδηγήσουν στον Λέντα.(ΣΣ ή Λέοντα παρακείμενος λόφος ομοιάζει με καθιστό λέοντα) Η διαδρομή θα σας μαγέψει, ενώ η βόλτα με τα πόδια είναι απαραίτητη.
Έτσι ακριβώς συνέβη με τον κ. Ευάγγελο Μπεξή και τον κ. Αδριανό Μπεζουγλώφ. Οι δύο αρχαιολόγοι, λοιπόν, γνώστες της ιστορίας της περιοχής, θέλησαν να περιηγηθούν με τα πόδια στον λόφο.
Όπως εξηγεί στο o κ. Μπεζουγλώφ, γλωσσολόγος, στην περιοχή και συγκεκριμένα στον λόφο
υπάρχουν διάσπαρτα κομμάτια από αρχαιολογικά αντικείμενα.


Έκαναν διακοπές στην Κρήτη και βρήκαν αρχαία αξίας

Η έκπληξη του κ. Μπεζουγλώφ ήταν μεγάλη όταν ανακάλυψε πως το πράσινο, όπως λέει, αντικείμενο που έβλεπε μπροστά του – και αρχικά πέρασε για σκουπίδι – τελικά ήταν ένα γυναικείο ειδώλιο.
«Πρόκειται για ένα ειδώλιο σπάνιας ομορφιάς και μεγάλης αρχαιολογικής αξίας. Η πρώτη εικόνα μας δείχνει πως τοποθετείται στα τέλη του 6ου με αρχές 5ου αιώνα π.Χ. Είναι αυστηρού ρυθμού, έχει αμυγδαλωτά μάτια, μακριά κόμη, φέρει χιτώνιο και απεικονίζει μια ιέρεια ή θεότητα. Το ειδώλιο είναι από ορείχαλκο ενώ τα μάτια φαίνεται να είχαν πολύτιμους λίθους, λόγω του κενού που υπάρχει σήμερα μέσα», λέει  o αρχαιολόγος Ευάγγελος Μπεξής.

Η ανακάλυψη της «Κυράς του Λέντα»

Καθώς οι κ.κ. Μπεξής και Μπεζουγλώφ περιηγούνταν στον χώρο του Ασκληπιείου του Λέντα με την παρέα τους, την προσοχή του δεύτερου τράβηξε ένα πολύ λεπτό κομματάκι από κάποιο αγγείο. «Το έπιασα στο χέρι μου και το θαύμασα. Ακριβώς δίπλα ήταν κάτι που έμοιαζε με σκουπίδι. Ήταν πράσινο. Το πέρασα αρχικά για αναπτήρα και πήγα να το πιάσω για να το πετάξω. Όμως τραβώντας το, ανασύρθηκε ένα ειδώλιο 12 εκατοστών από το έδαφος. Δεν έχω λόγια για να περιγράψω πώς αισθάνθηκα».

Αμέσως, κάλεσαν την αστυνομία η οποία παρέλαβε το αγαλματίδιο και το μετέφερε με προσοχή στην εφορεία αρχαιοτήτων Ηρακλείου που θα εξετάσει και θα χρονολογήσει το ειδώλιο.

Εάν τελικά αποδειχθεί πως το γυναικείο ειδώλιο είναι του 5ου αιώνα, αυτό σημαίνει πως υπήρχε πριν από τη δημιουργία του Ασκληπιείου. «Το γεγονός πως βρέθηκε στην κορυφή του λόφου μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως επρόκειτο για αγαλματίδιο μινωικής λατρείας και επομένως πάμε ακόμα πιο παλιά δηλαδή ίσως και να μιλάμε για 2η ή και 3η χιλιετία π.Χ» τονίζει  ο κ. Μπεξής.


Εκ του  CNN Greece

Στον Λέοντα εμφανίστηκαν οι αρχαιότεροι θολωτοί τάφοι  των πρωτομινωικών χρόνων

ΔΕΣ ΕΝΤΟΣ    ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗΣ 

Αρχαιολογικός θησαυρός – έκπληξη στην Καρδίτσα

ΜΕ ΑΣΗΜΙ ΚΑΙ ΠΗΛΟ

Ένα ασημένιο δαχτυλίδι Αρχαϊκής εποχής (7ος-6ος π.Χ. αιώνας), εύρημα σπάνιο, αιγυπτιακού στυλ, με παράσταση σκορπιού, πλήθος πήλινων ειδωλίων με γυναικείες μορφές και ίππους, θραύσματα κεραμικής και αγγεία, αλλά και ένας πολύ μεγάλος αριθμός από πηνία (κουβαρίστρες) και αγνύθες (υφαντικά βάρη), μαζί και οικιστικά κατάλοιπα με υπολείμματα τεσσάρων, μεγάλων αψιδωτών κτισμάτων, βρέθηκαν στον μεγαλύτερο οικισμό που έχει ανασκαφεί έως τώρα στη Θεσσαλία.

Οι εργασίες για την κατασκευή του νέου οδικού άξονα Ε-65 έφεραν στο φως έναν οικισμό της Αρχαϊκής και Κλασικής εποχής στη θέση Φίλια Καρδίτσας, στις βόρειες παρυφές της οποίας έχει εντοπιστεί το Πανθεσσαλικό Ιερό της Ιτωνίας Αθηνάς.
Ο οικισμός έχει καταχωθεί -με απόφαση του ΚΑΣ-, αλλά τα κινητά ευρήματα έχουν καθαριστεί,
συντηρούνται και μελετώνται από τους αρχαιολόγους της Εφορείας Αρχαιοτήτων Καρδίτσας.
Οι αρχαιολογικές έρευνες διεξήχθησαν σε μια έκταση περίπου 3,5 στρ. αποκαλύπτοντας σταδιακά τα λείψανα του αρχαίου οικισμού που ανήκαν σε πέντε τουλάχιστον οικοδομικές φάσεις και χρονολογούνται από τον 7ο έως και τον 4ο αιώνα, καλύπτοντας την Αρχαϊκή και την Κλασική εποχή, ενώ μια τελευταία δραστηριότητα διαπιστώνεται κατά τους Υστερους Ρωμαϊκούς χρόνους (2ος-3ος μ.Χ. αιώνας).

Τα κτίσματα
Σε καλή κατάσταση σώζονταν τα υπολείμματα τεσσάρων αψιδωτών κτισμάτων, μεγάλων διαστάσεων, αλλά και υπαίθριοι χώροι καλυμμένοι με βότσαλα, καθώς και δρόμος στρωμένος με κροκάλες και χαλίκια.

Κάτοψη αψιδωτού κτιρίου στη θέση Φίλια Καρδίτσας

Εκείνο ωστόσο που εντυπωσιάζει είναι το πλήθος των κινητών ευρημάτων, μια πρώτη παρουσίαση των οποίων έκανε το Σάββατο ο αρχαιολόγος της ΕΦΑ Καρδίτσας, Χρήστος Καραγιαννόπουλος, στο 4ο Πανελλήνιο Εθνολογικό Συνέδριο, που έχει θέμα «Γη και αιώνες των κατοίκων της πεδινής Θεσσαλίας – Καραγκούνηδες» και πραγματοποιείται στη διάρκεια των εκδηλώσεων για το 4ο Καραγκούνικο Αντάμωμα, στη Νίκαια Λάρισας.
Μιλώντας στο «Εθνος», ο κ. Καραγιαννόπουλος δήλωσε ότι «ο οικισμός αυτός αποτελεί τον πρώτο και μεγαλύτερο σε έκταση αυτής της περιόδου, που έχει ανασκαφεί σε όλη τη Θεσσαλία και έρχεται να ρίξει φως σε μια σκοτεινή -μέχρι σήμερα-, αλλά πολλά υποσχόμενη για την έρευνα, περίοδο και να φωτίσει μια πτυχή της για την περιχή». Ιδιαίτερη αναφορά έγινε κατά την πρώτη παρουσίαση του ασημένιου δαχτυλιδιού, αιγυπτιακού τύπου, ανάλογο του οποίου έχει βρεθεί στη Σικελία. Δεν αποκλείεται το εύρημα να σχετίζεται με τη γονιμότητα και να έχει μια ιδιαίτερη σημειολογία, διακρίνεται ωστόσο καθαρά ένας σκορπιός στο πάνω μέρος του.
Ενδιαφέρον έχουν επίσης τα πήλινα αγγεία τα οποία παριστάνουν καθιστές γυναικείες μορφές και είδωλα ίππων με ή χωρίς αναβάτες.

Πήλινο γυναικείο ειδώλιο που βρέθηκε στον αρχαίο οικισμό

«Τα ευρήματα αυτά σε συνδυασμό με τις ενσφράγιστες κεραμίδες και τα υπολείμματα τοίχων, υποδεικνύουν ίσως τη θέση κάποιου κοινοτικού ιερού κοντά, οι χώροι του οποίου πρέπει να επεκτείνονταν πέρα από το ανατολικό όριο της ανασκαφής», μας λέει ο κ. Καραγιαννόπουλος.
Το μέγεθος των κτιρίων, ο τρόπος δόμησής του και η δεσπόζουσα θέση τους οδηγούν στη σκέψη ότι ίσως ήταν δημόσια κτίσματα, κάτι που υποδεικνύεται και από την εύρεση θραυσμάτων από ακροκέραμα, διακοσμημένα με ανάγλυφα ανθέμια και βλαστούς καλυμμένα με μαύρο και ιώδες επίχρισμα.

Ασημένιο δαχτυλίδι αιγυπτιακού τύπου αρχαϊκής εποχής, που αντίστοιχό του έχει ανακαλυφθεί στη Σικελία.Το εμπόριο με την Αίγυπτο άνθιζε ήδη από την Κρητομυκηναική εποχή 

Υφαντουργία
Ανάμεσα στα πολυάριθμα κινητά ευρήματα ξεχωρίζει ένα πλήθος από πηνία (κουβαρίστρες) και αγνύθες (υφαντικά βάρη αργαλειών), γεγονός που δείχνει ότι οι κυριότερες ασχολίες των κατοίκων ήταν η νηματουργία και η υφαντική.
Ενδιαφέρον έχουν επίσης τα δείγματα γραπτής κεραμικής, Πρώιμης Κορινθιακής περιόδου, αλλά και η μελαμβαφής και μελανόμορφη κεραμική, είτε εισηγμένη από την Αττική και την Κόρινθο, είτε ντόπιας μίμησης.
Αρκετά ήταν τα λυχνάρια που εντοπίστηκαν, τα πήλινα ειδώλια γυναικεία και ζωόμορφα, καθώς και συμποτικά αγγεία (κρατήρες, οινοχόες, κύπελλα), μερικά από τα οποία αποτελούν εισαγόμενα κεραμικά από φημισμένα κέντρα παραγωγής της εποχής, αρχικά της Κορίνθου και μετέπειτα της Αθήνας.
Τα τελευταία αποκαλύπτουν κάποιες από τις «πολυτελείς» συνήθειες των κατόχων τους, δηλαδή τα συμπόσια και -εν μέρει- τον χαρακτήρα και την κοινωνική τους θέση.

ΔΕΙΤΕ    ΕΠΙΣΗΣ   

Η Λατρεία της Ιτωνίας Αθηνάς στην Ηπειρωτική και Νησιωτική Ελλάδα, Μέσα από τα Ιερά της, τα Γραπτά Κείμενα και τους Μύθους

Blog στο WordPress.com.

ΠΑΝΩ ↑